دانستنی ها

پیوند یک ارگان معیوب یا یک ارگان سالم پدیده ای است که در نیمه دوم قرن بیستم شایع شد. بیمارانی که کاندید پیوند عضو می شوند دارو های پیچیده ای دریافت می کنند که سیستم ایمنی را تضعیف می کند و آن ها را مستعد به عفونت و در مواردی تومور می کنند. به علت همچین ریسکی انجام ایمپلنت در این بیماران زیر سوال است.

به علاوه پروسه ی استخوان سازی و همچنین عملکرد سلول های استخوان ساز (اسئوبلاست) کاهش می یابد و باعث تحلیل استخوان و در مواردی پوکی استخوان می شود. این عوارض جانبی می تواند باعث شکست درمان ایمپلنت شود. البته شواهد بسیار کمی درمورد نتیجه ی درمان های ایمپلنت در بیماران پیوند شده وجود دارد. بهتر است آموکسی سیلین 1 گرم یک ساعت قبل شروع شود و تا 8 روز بعد ادامه یابد (هر 8 ساعت 1 عدد) بر بهداشت دهان بیمار نیز باید بسیار تاکید شود و به مدت 4 هفته هم روزی 2 بار از دهان شویه کلورهیگزیدین استفاده شود .

به بیمار باید توصیه شود در صورت وجود هر گونه مشکل درد شدید یا خون ریزی یا مشکلات مخاطی سریعا به متخصص ایمپلنت مراجعه کند. از پروتز های متحرک به هیچ عنوان تا زمان جوش خوردن ایمپلنت نباید استفاده کرد. بهتراست در این بیماران در فک پایین حداقل 3 ماه و در فک بالا 6 ماه برای جوش خوردن کامل ایمپلنت صبر کرد و پس از گذاشتن پروتز هم باید در زمان های 6 ماهه بیمار را مرتبا ملاقات کرد.

علل از دست دادن کبد چیست؟ سیستم ایمنی بیماران پیوند کبدی چگونه است؟

1. سیروز الکلی.
2. سیروز به علت هپاتیت سی.
3. سیروز اسکلروزه.
4. سرطان کبد.

تضعیف سیستم ایمنی به علت تغییر توانایی بدن در پانچ به باکتری ها باعث ایجاد مشکلات بافت های نرم اطراف ایمپلنت می شود. همچنین احتمال ایجاد سرطان ها و پیشرفت آن ها در این افراد بیشتر است اگر چه استفاده از کورتون های سیستمیک در اکثر این بیماران معمول است آن ها دارای اثرات جانبی مخربی مثل تاخیر در التیام زخم ها می باشد و علت آن هم تداخلات با التهاب و تکثیر فیبروبلاست ها و ساختن کلاژن و رگ ها می باشد.

نتیجه گیری کاشت ایمپلنت در بیماران پیوند کبد

بهترین متخصص ایمپلنت می تواند با در نظر گرفتن تمام ملاحظات بالا ایمپلنت در بیماران پیوند کبد را انجام دهد. پیوند کبد و تضعیف سیستم ایمنی حاضر از دارو های پیوند کبد در این بیماران به صورت کلی خطری برای انجام ایمپلنت و بیماری های ایمپلنت محسوب نمی شود.